O, przed wami stoi Pan,

Który dał małżeński stan.

Ten to Władca wszystkich ziem

Z wami pragnie złączyć się.

On przed wami pragnie iść,

By was Swoją drogą wieść

I za waszą trzymać dłoń,

Aż was wwiedzie w niebios błoń.

Wśród codziennych życia dróg

Wodzem waszym chce być Bóg.

Z wami dzielić smutku dni

I gdy radość w sercu lśni.

W serca wasze pragnie wejść,

By je z Sobą w jedno spleść;

Chce na zawsze mieszkać tam

I być dla was wszystkim Sam.

Gdy się schyli życia bieg,

I ojczysty ujrzym brzeg,

Kiedy syci ziemskich dni

Staniem już u raju drzwi:

Jaka błogość czeka nas,

Spocząć z Nim wśród wiecznych kras,

Tam przyodziać jasną biel

— Warto ten osiągnąć ceł!