606. Jaśnieje wewnętrzne wszech chrześcijan życie
  
  Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4 V5 
   Zwrotka 1
  Jaśnieje wewnętrzne wszech chrześcijan życie,
  Choć słońca na zewnątrz opalił ich żar;
  Czym Władca niebieski obdarzył ich skrycie,
  Nieznane jest światu, a cudny to dar.
  To, czego nikt nie wie, co tajnie się krzewi,
  Promienną światłością umysły ich zdobi
  I tym ich do Bożej godności sposobi.
  
   Zwrotka 2
  We wszystkim Adama są dziećmi zwykłymi,
  Z ziemskości znamieniem kazano im żyć
  I krewkość cielesna ich dręczy na ziemi,
  Jak wszyscy codziennie jeść muszą i pić.
  Jak wody i chleba, spoczynku im trzeba.
  Szczególna od innych nie różni ich cnota,
  Prócz tego, że gardzą marnością żywota.
  
   Zwrotka 3
  Lecz w duchu z Boskiego są szczepu zrodzeni,
  Bo Pan przez Swe słowo w nich życie tchnął Swe.
  Iskierka wytryska z niebiańskich płomieni
  — Żar nowy, noc nową wciąż du¬szom ich śle;
  A kiedy tam z góry anielskie im chóry
  W dziękczynnym śpiewaniu zawierzą radośnie,
  To pieśń ich aż w niebo uderzy donośnie.
   Zwrotka 4
  Pielgrzymi na ziemi, a patrzą w niebiosy!
  Bezbronni są sami, a strzegą od zła;
  Choć zamęt dokoła, spokojne ich losy;
  Ubodzy, a każdy bezcenny skarb ma.
  W cierpieniu wytrwali, o rozkosz niedbali,
  Na pozór się zdają dla świata stępieni,
  Tym żywszą zaś wiarą są wciąż ożywieni.
  
   Zwrotka 5
  Gdy Chrystus, ich życie, ukaże się w chwale,
  Gdy kiedyś objawi się jakim jest Sam,
  To oni z Nim razem złączeni wspaniale
  Z przepychem nadziemskim ukażą się tam;
  I będą rządzili, i będą świecili
  Pochodnią na niebie płonącą rzęsiście,
  I radość na ziemię powróci wieczyście
  
Utworzone przez OpenSong