Pięknyś ty, wdzięcznyś ty,

Górny kraju mój!

Ku tobie rwie się serce me

I tęsknych myśli rój!

Nie ziemia jest ojczysną mą,

Choć kwieciem wabi maj,

Tam w górze, tam gdzie gwiazdy lśnią,

Jest mój ojczysty kraj.

W niebo mknie tęsky wzrok -

Do rodzinnych stron.

Tam tyle miłych poszło już,

Mnie czeka jeszcze zgon.

Tu ciągły bój i znojne dni,

A świat pogrążon w złym;

W pielgrzymce mej za ciasno mi -

W obozowisku tym.

Ale skończy się

Ciężkiej próby czas,

Wnet się otworzy Ojca dom,

Pan w niebo przyjmie nas.

Nie słyszał tego żaden człek,

Ni dostrzec tego mógł,

Co kryje w sobie przyszły wiek,

Co nam zgotował Bóg.