566. Do górnej ojczyzny pociąga mię stąd
  
  Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4
   Zwrotka 1
  Do górnej ojczyzny pociąga mię stąd,
  W ojczyźnie tej pewny, najlepszy mój grunt.
  Uciszyć tęsknoty nie zdoła tu nic;
  / Tam wiecznie przebywać już pragnę i żyć. /x2
  
   Zwrotka 2
  Dlaczego się trwożysz, ma duszo, czy wiesz,
  2e próżno w tym świecie twój pokój znajść chcesz?
  Wszak szumią nam fale ucisku tu wciąż,
  / Że często się chwieje tu łódka ma już. /x2
  
   Zwrotka 3
  Tam łza nie popłynie, nie wejdzie tam noc,
  Wieczysta tam światłość, przedziwna tam moc.
  Lecz rzecz najpiękniejszą zgotował nam Bóg,
  / Że Zbawcę oglądać tam wciąż będę mógł. /x2
  
   Zwrotka 4
  Więc żegnam cię, ziemio, jam tu tyłka gość!
  Rozkoszy i trudów już twoich mam dość!
  Choć góry, doliny wspaniałe tu są,
  / Lecz stokroć piękniejsze tam w niebie się lśnią. /x2
  
Utworzone przez OpenSong