Zostaje jeszcze odpocznienie,

Spoglądaj tam do jasnych gór!

Tu opłakujesz swe więzienie,

2e nie rozprasza słońce chmur.

Patrz na Baranka, na zielonych

Postawi pa¬szach odkupionych;

Swe brzemię rzuć i spiesznie idź!

Już wkrótce skończy się bój krwawy.

Do rajskiej wkrótce wejdziesz sławy,

By odpocznienie wieczne mieć.

To odpocznienie Bóg zgotował,

Ten pokój, który wiecznie trwa;

Przed wieki On nas umiłował,

Przez Syna teraz niebo da.

Baranek życie Swe darował,

By nam ten pokój ofiarował;

On wabi, woła wszystek świat:

O, pójdźcież, dusze spracowane,

Pociechy są wam zgotowane,

Tu wdzięcznie kwitnie życia kwiat!

Z wykrzykiwaniem mamy skosić

Obfity plon niebieskich niw,

Z radością snopy mamy znosić

W on dzień radosnych Pańskich żniw

Wzdychanie, żałość przeminęły,

Choroba, śmierć już koniec wzięły,

W Swej czci ukaże się nasz Król!

Zdziwią się oczy, zdumią uszy,

Gdy wszystkie łzy nasz Pan osuszy,

Łaskawie nasz ukoi ból