550. Powstań ze snu, Boży zborze
  
  Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4
   Zwrotka 1
  Powstań ze snu, Boży zborze,
  Powstań, aby czuwać wciąż,
  Bo się okrzyk rozlec może:
  „Oblubieniec idzie juź!"
  Chce ci klejnot Swój darować,
  Co ci zjednał w Swojej krwi,
  Powstań drogę Mu zgotować,
  Bo już zorza złota lśni,
  
   Zwrotka 2
  Powstań, zanuć chwałę Jemu,
  Za to, co darował nam,
  Iż nas obrazowi Swemu
  Przypodobać pragnie Sam.
  Wylać Ducha chce obficie
  Na tych, co spragnieni są
  I rozbudzić nowe życie
  Wśród wybranych, co Go czczą.
  
   Zwrotka 3
  Powstań, podnieś wzrok do góry,
  Patrz, jak grzesznych budzi Pan,
  Jak ożywia Swoje zbory
  Mocą krwi płynącej z ran;
  On nasyca je obficie
  I od chorób leczy złych,
  On prowadzi je w tym świecie
  I przechadza się wśród nich.
  
   Zwrotka 4
  Powstań więc, wybrana Jego,
  Tu w tym życiu twoim już,
  Byś wielbiła Pana swego,
  Dziękowała Jemu wciąż.
  Powstań już, umiłowana,
  I przygotuj lampę swą,
  Byś gotowa w przyjściu Pana
  Weszła na wesele z nią!
  
Utworzone przez OpenSong