Biedne ptaszki mają swoje gniazdka,

Lisy chroni w jamach ciemny bór,

Dziki zwierz bezpiecznie mieszka w lasach

I w dolinach i na szczytach gór.

Jezus nie miał, gdzie by głowę skłonił,

Bo własnego dachu nie miał On;

Ten, co ziemię i niebiosa stworzył,

Nic własnością nie mógł nazwać Swą.

Gdy u Ojca szukał pokrzepienia,

Do pustyni cichej chodził tam,

Stwórca niebios i całego świata

Swej komórki nie posiadał Sam.

Wielkie tłumy wciąż Go otaczały;

Bez wytchnienia niósł On ulgę im.

Nigdy ludziom nie był niedostępny,

— Własnej chaty nie miał Władca ziem.

Czemuż my tak często się żalimy,

Że cierniste życia drogi są?

— Nie narzekaj, lecz zaufaj Temu,

Który hojnie daje łaskę Swą