Przyjaciela mam, co pociesza mnie,

Gdy o jego ramię oprę się,

On pokojem Swym, szczęściem darzy mnie,

Gdy o Jego ramię oprę się!

Boże ramię,

to jest w ucisku pewny gród;

Boże ramię

do niebieskich mnie zawiedzie wrót

O jak słodko mi Jego uczniem być,

Gdy o Jego ramię oprę się,

W Jego świetle iść, w Jego mocy żyć,

Gdy o Jego ramię oprę się!

Bać nie muszę się, ani ronić łez,

Gdy o Jego ramię oprę się,

Pokój w duszy mam, gdy On blisko jest,

Gdy o jego ramię oprę się.