318. Oj, błogosławiony

318. Oj, błogosławiony

Kolejność prezentacji V1 V2 V3 V4 V5

Zwrotka 1

Oj, błogosławiony,

Komu tu z miłości

Grzech jest odpuszczony,

W marnej doczesności.

Błogosławion wszelki,

Czyja złość zakryta,

A Bóg w łasce wielki,

Win mu nie poczyta!

Zwrotka 2

Kiedym ja ukrywał,

I swe taił złości,

Zawszem smutny bywał,

Drżały me wnętrzności;

Kiedy w grzechu żyłem,

Mając złe sumienie,

Mocy się pozbyłem,

Stracił pocieszenie.

Zwrotka 3

Przetóż umyśliłem,

Grzechów nie ukrywać,

Lecz gdy zawiniłem,

Pańskiej łaski wzywać;

Kiedy to się stało,

Zgładził Pan me grzechy,

Serce me doznało,

Szczęścia i pociechy.

Zwrotka 4

Za to będę Ciebie,

Czcić z świętymi, Panie!

Człowiek sam ze siebie,

Tylko grzeszyć w stanie;

Lecz gdy pokutuje,

Z grzechu tu swojego,

Łask dostępuje,

Dobra największego.

Zwrotka 5

Głośno zapląsajcie,

Wszyscy sprawiedliwi,

Bogu cześć oddajcie,

Żeście tak szczęśliwi,

Czyńcie Panu dzięki,

Który błogosławi,

Duch wasz niech na wieki,

Dobroć Jego sławi

Utworzone przez OpenSong